Hiervoor heb ik meer dan 18 jaar met heel veel plezier in de horeca gewerkt. Door de vele sluitingen tijdens alle corona maatregelen ontstond er ruimte tot reflectie. Ook zat ik al even niet lekker in mijn vel. Via mijn werkgever kwam ik in gesprek met een loopbaancoach en met hem heb ik onderzocht wat ik wilde doen en wat bij mij past.
Ik kwam al snel uit op het werken met kinderen en het helpen van jongeren, die problemen hebben. Via het ROC volg ik daarom nu de BBL-opleiding helpende en welzijn niveau 2 en vond ik een stage/leerwerkplek bij SIZ Twente. Een welzijnsorganisatie, die bijna in elke Twentse gemeente actief is, maar ook daarbuiten. SIZ Twente biedt mantelzorgers ondersteuning door een luisterend oor, een extra paar handen of door middel van activiteiten. Deze mantelzorgers zijn kinderen en/of jongeren die opgroeien in een gezin, waar sprake is van omstandigheden zoals autisme, een handicap of verslaving. Ik werk hier nu als consulent jonge mantelzorger. In deze functie breng ik de behoefte van deze mantelzorgers in kaart en begeleid ik deze kinderen en jongeren. Dat kan zijn door activiteiten te organiseren, waar ze deel aan kunnen nemen of door ze bijvoorbeeld te koppelen aan ervaringsmaatjes, die deze kinderen en jongeren wekelijks bezoeken.
Het is enorm dankbaar werk. Als ik kinderen help, die zich thuis bijvoorbeeld in moeten houden en die tijdens een activiteit even helemaal zichzelf kunnen zijn, even ‘gewoon’ kind kunnen zijn, dan heb ik echt een blije dag. Dat is zo waardevol. Natuurlijk moest ik veel leren. Ik heb achttien jaar iets anders gedaan en kwam in een vakgebied terecht, waar ik geen kennis en ervaring in had. Doordat ik zelf vroeger ook op speciaal onderwijs heb gezeten, is het wel een omgeving waar ik me goed in kan verplaatsen. Daarnaast breng ik natuurlijk de nodige levenservaring en al die jaren horeca-ervaring mee, waarin gastvrijheid, mensen een goede tijd bezorgen, aanpakken en proactief inspelen op situaties vanzelfsprekend zijn.
Toen ik aan de opleiding en dit werk begon, was ik wel wat onzeker. Je komt als zij-instromer binnen en veel van je collega stagiaires zijn Hbo’ers. Toch doe ik het nu en inmiddels heb ik mijn diploma bijna behaald. Ik bewijs daarmee vooral iets aan mijzelf en dat is heel goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik groei daardoor als mens en ik krijg ook bevestigd dat ik het goed doe. Dat zie ik aan de blije gezichten van de kinderen of merk ik aan hun reacties. En ik hoor het terug van mijn collega’s en het bestuur.
Alles wat ik aan ontwikkeling meemaak nu, prikkelt mij om nog meer te gaan doen en te ontdekken. Het liefst wil ik dit graag doen binnen de stichting waar ik nu werk. Ik doe nu de scholing die ik vroeger had willen doen. Nu ik op deze fijne plek zit, zie ik dit achteraf. Ik heb altijd al de wens gehad om met kinderen te werken. En die wens is uitgekomen, omdat ik daar zelf hard voor gewerkt heb. Net zoals mijn wens om me in te zetten als vrijwilliger bij de Kindertelefoon, iets dat ik naast mijn werk ook doe.
De opleiding geeft mij nu al een andere kijk op mezelf. Ik durf groter te dromen en het heeft deur naar de toekomst echt voor mij opengezet. Meer nog dan ik voor mogelijk had gehouden. Ik geloof veel meer in mezelf en draag dit nu ook uit. Hierdoor denkt een vriendin van mij momenteel ook na over scholing. En als ik aan de Kindertelefoon in gesprek ben met een kind dat iets zwaars vertelt, kan ik nu vanuit mijn hart en vol overtuiging zeggen: je komt er wel! De één moet er misschien harder voor werken dan de ander, maar het lukt uiteindelijk wel!
Voor mij geldt dat zeker. Natuurlijk moest ik flink aan de bak met alle huiswerk en moet je doorzetten. De overtuiging die ik altijd had over mezelf en mijn onzekerheid is echt voor een heel groot deel van mij afgevallen, doordat ik dit ben gaan doen. Mijn omgeving is ook heel trots op wat ik heb bereikt.
Zonder hulp van de scholingscheque had ik dit niet kunnen doen. Ik ben heel dankbaar voor de kans die ik hierin heb gekregen en de plek waar ik nu werk. Ik heb deze kans met beide handen gepakt en ga heel veel mooi werk verzetten voor de kinderen die ik mag ondersteunen en begeleiden. Door deze ervaring kan ik ook hen meegeven dat er voor iedereen een mooie toekomst is, hoe ver weg dat soms ook lijkt te zijn.
