Tien jaar geleden was ik er ook al even mee bezig, maar toen waren de kinderen nog te klein. Nu zij zelfstandig zijn, is er meer ruimte voor mezelf en mijn eigen ontwikkeling. Het moment waarop dit nu weer op mijn pad kwam klopte ook gewoon. En mijn hart lag altijd al bij dit vak.
Direct na het aanmelden voor de opleiding heb ik bij verschillende organisaties gesolliciteerd en gesprekken gevoerd. Ik kwam terecht bij BTK, dat in het voorjaar van 2020 is overgenomen door Naviva. Het leuke van de opleiding vond ik dat je na elk theoriegedeelte, een periode in de praktijk werkzaam was. Wat je had geleerd, kon je direct toepassen. Maar ook omgekeerd, doordat je de praktijk weer herkent in de lessen. Een hele fijne manier van leren waarmee je ook direct kunt proeven van het vak. Het is natuurlijk best pittig om na 30 jaar weer in een klas met 24 personen te stappen en je te concentreren. Doorzettingsvermogen is dan ook echt wel nodig. Maar doordat je bij een BBL opleiding direct ook in de praktijk meewerkt, krijg je de smaak gelijk te pakken en dit werkt ook heel motiverend.
Dankzij Twents Fonds voor Vakmanschap werd het ook mogelijk de opleiding daadwerkelijk te gaan doen. Ook al begon ik met een leerlingsalaris en ging ik er in inkomen dus flink op achteruit, het plezier dat ik nu heb, als ik naar mijn werk ga, is van onschatbare waarde. Er is niets mooiers dan het in je armen houden van een net geboren kindje. Dat is zó geweldig. Dankbaar ook. Helemaal ook als het een eerste kindje is, waarbij je de ouders mag helpen en hen wegwijs te maken in die eerste dagen. Als je weg gaat en ze kunnen het dan zelfstandig, geeft dat een fijn en dankbaar gevoel dat je dit hebt kunnen betekenen.
Ik ben ontzettend blij dat ik deze stap heb gemaakt. Mijn kinderen, mijn broer en anderen in mijn omgeving, zijn enorm trots. Ik zelf natuurlijk ook. Het zet ook nog eens aan tot verdere ontwikkeling. Je krijgt vanzelf zin om nog meer bij te leren is mijn ervaring. Ik wil in vervolg op deze scholing, heel graag de opleiding partusassistentie gaan doen. Daarmee mag ik assisteren bij bevallingen. Nu ben ik altijd wel iemand die naar de horizon kijkt en heb ik van nature ook wel de drive om ook nog andere dingen te doen. Niet zomaar settelen. Maar op onderzoek uitgaan en jezelf durven vragen: ‘Is wat ik nu doe leuk en kan ik dit blijven doen?’ Zo niet, dan moet je gaan kijken wat er kan. Er is zoveel mogelijk en dan is het jammer dat je de stap niet durft te maken.
De scholingscheque is voor mij wel de steun geweest die me het zetje gaf om het te gaan doen. Het salaris is wel een stuk minder dan hiervoor, maar ik ga voor kwaliteit en plezier. En dat heb ik nu volop!
